நற்குணங்கள்.. 4. தன்னலமற்ற குணங்கள் ....

ஆசைதான் அழிவுக்கு காரணம் என்பது நாம் அனைவரும் அறிந்ததே.. அதிலும் பேராசை பெரு நஷ்டம்  எனும் பழமொழியும் நாம் அனைவரும் உணர்ந்ததே..  இருந்தாலும் எந்த  ஒரு விசயத்திற்கும் நாம் அதை முன்னிறுத்திதான் அழகு பார்த்து ரசித்து விட்டு அழிவு வரும் போது அல்லலுருகிறோம்....

"ஆசைப்படு...உன் தேவையை உணர்ந்து அதற்கு மட்டும் ஆசைப்படு...  தேவையில்லாமல் பேராசை வளர்த்து பெருந்துயரம் அடையாதே ."  என பார்த்திபனுக்கு கீதை சொன்ன கிருஷ்ணபரமாத்மாவிலிருந்து அன்றைய  நற்சான்றோர்கள்  இன்றைய அறிஞர்கள் நம் வீட்டு அனுபவமெய்திய பெரியோர்கள் அனைவரும்  இதைத்தான் வலியுறுத்தி வருகின்றனர்.

பெற்ற வரத்தின் மூலம், தொட்டதெல்லாம் பொன்னாக மாறும்  விந்தை கண்டு  ஆசையின் அதிதீதமாகிய  பேராசையால் தன் மகளை தங்கமாக்கி  தவறிழைத்தவரின் கதைகள், 

கடவுள் தந்த வரத்தால்  தினம் ஒரு பொன்  முட்டையிட்டு தினசரி வாழ்வை செழிப்பாக்கி கொண்டிருந்த அதிசய வாத்தை,   
அத்தனை முட்டைகளை மொத்தமாக அதன் வயிற்றிலிருந்து எடுத்து விட்டால், பெரிய பணக்காரனாக ஆகி விடலாம் என்ற பேராசை காரணமாய் அதை கொன்று தினசரி வாழ்வையும் இழந்து பரம ஏழையான ஒரு ஏழையின் கதைகள்,  

இப்படி எத்தனையோ அனுபவ கதைகள் கண்டும், கேட்டும்,   நம் ஆசைகளை பேராசைகளாக மாற்றும் முயற்சியில் நாம் இன்னமும் தோற்காமல் வென்று கொண்டேதான்  இருக்கிறோம். 

இந்த பேராசைகள் நாளடைவில் தன்னலத்திற்காக,  தன்னல எண்ணங்களை நமக்குள் விதைத்து பயனில்லாத  மரமாக்கி, அதன்  ராட்சத வேரூன்றி இலை செழித்து, தலை விரித்து ஆடுகின்றன..அந்த சுயநலத்தின் விளைவுகள் பெரும்பான்மையாக குடும்பத்தில் சிதைவுகளுக்கு வழிவகுத்து,  அங்கு நிம்மதியெனும் வசந்தத்தை ஆழ குழியிலிட்டு  புதைத்து விட்டுச் செல்கின்றன... அந்த மரங்களை பயனற்றதாக்கி, வேரோடு களைய நாம் ஆசை விதைகளை  நம்முள் என்றும் தூவாமலிருக்க, நம்மை படைத்த ஆண்டவனை தினமும் பிராத்திப்போமாக... 

இந்த தமிழ் வருட பிறப்பிலிருந்தாவது இந்த பேராசை விதைகளுக்கு  என் மனது இடம் தராமல்  இருக்க வேண்டிக்கொண்டு,, தமிழினிய சீராட்டல்களுடன் வரும் சித்தரை வருட நாளில் அனைவரும் எல்லா நலன்களும் பெற்று வளமுடன் பல்லாண்டு வாழ இறைவனை பிரார்த்திக்கிறேன்.

வாழ்க தமிழமுதம் ...

வளர்க தமிழுணர்வு... 

வலையுலக சகோதர சகோதரிகள் அனைவருக்கும் தமிழ் வருட பிறப்பு புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள்..


படித்ததில் பிடித்ததால் ஒரு சிறு கதையை இங்கு பகிர்ந்து.கொண்டுள்ளேன். 
இதையும் படிக்கும் அனைவருக்கும் மிகவும் நன்றிகள்

ஒரு அருமையான கதை... 

ஒரு ஊரில் ஒரு செல்வந்தன் இருந்தான். அவன் வியாபார நிமித்தமாக வெளியூர் சென்று திரும்பிய போது அவனது அழகான பெரிய பண்ணை வீடு தீப்பற்றி எரிந்து கொண்டிருந்தது. அந்த ஊரிலேயே மிகவும் அழகான வீடு அவனுடையது தான். .அந்த வீட்டை இரண்டு மடங்கு விலை கொடுத்து வாங்க பலரும் தயாராக இருந்தனர். ஆனால் இவன் விற்கவில்லை. இப்போது அந்த வீடு அவன் கண் முன் எரிந்துகொண்டிருந்தது  ஆயிரம் நபர்கள் சுற்றி நின்று வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.  தீ முழுவதுமாக பரவிவிட்டதால் அதை அணைத்தும் பிரயோஜனம் இல்லை என்று  எந்த முயற்சியும் எடுக்கவில்லை. .வணிகனோ செய்வதறியாமல் கண்ணில் நீரோடு புலம்பிகொண்டிருந்தான்.ஐயோ என் வீடு ! என் வீடு ! என்று அலறினான்.

அப்போது அவனின் மூத்த மகன் ஓடிவந்து ஒரு விஷயத்தை சொல்கிறான் “தந்தையே ஏன் அழுகிறார்கள் ? இந்த வீட்டை நான் நேற்றே மூன்று

மடங்கு லாபத்திற்கு விற்றுவிட்டேன். .

இதனால் நமக்கு நஷ்டம் இல்லை என்று
கூறினான்.

இதை கேட்ட வணிகனுக்கு ஏக மகிழ்ச்சி. 

அவனது சோகம் அனைத்தும் மறைந்து மகிழ்ச்சி உண்டானது.

இப்போது வணிகனும் கூடி இருந்த கூட்டத்தில் ஒருவனாக நின்று வேடிக்கை பார்க்க தொடங்கினான்.

"அதே வீடு தான் " ,
"அதே நெருப்பு தான் " ,

ஆனால் சில வினாடிகளுக்கு முன் இருந்த தவிப்பும் சோகமும் இப்போது
அவனிடம் இல்லை.

"" சிறிது நேரத்தில் வணிகனின்  இரண்டாவது மகன் ஓடி வந்து “தந்தையே  ஏன் இப்படி கவலையில்லாம  சிரிக்கிறீர்கள்?  நாங்கள் விற்ற இந்த  வீட்டிற்கு முன்பணம் மட்டுமே  வாங்கியுள்ளோம்.  முழு தொகை இன்னும் வரவில்லை.

"வீட்டை வாங்கியவன் இப்போது மீதி  பணத்தை தருவானா என்பது சந்தேகமே”  என்றான். .

 "இதை கேட்ட வணிகன் அதிர்ச்சி
அடைந்தான். மீண்டும் சோகத்தில் ஆழ்ந்தான். கண்ணீரோடு மீண்டும் புலம்ப ஆரம்பித்தான்."தனது உடமை எரிகிறதே என்ற எண்ணம்  மீண்டும் அவனை வாட்டியது.

"சில மணித்துளிகள் பின்பு வணிகனின்
  மூன்றாவது மகன் ஓடி வருகிறான்.  “தந்தையே கவலை வேண்டாம். இந்த  வீட்டை வாங்கிய மனிதன் மிகவு நல்லவன் போலும். இந்த வீட்டை வாங்க அவன் முடிவு

செய்தபோது வீடு தீ பிடிக்கும் என்று உங்களுக்கும் தெரியாது எனக்கும் தெரியாது.

ஆகையால் நான் பேசியபடி முழு
தொகையை கொடுப்பது தான் நியாயம்
என்று என்னிடம் இப்போது தான் சொல்லி
அனுப்பினான்” என்று மகிழ்ச்சியோடு
தெரிவித்தான்.

"இதை கேட்ட வணிகனுக்கோ ஏக சந்தோஷம்.

 கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லி ஆடிப்பாடி
 மகிழ்ந்தான். கண்ணீரும் சோகமும்
 மீண்டும் காணாமல் போய்விட்டது.

"மீண்டும் கூட்டத்தில் ஒருவனாக நின்று    வேடிக்கை பார்க்க தொடங்கினான்.

=========================≠==============

 " இங்கு எதுவுமே மாறவில்லை
" அதே வீடு, அதே நெருப்பு, அதே இழப்பு ",

" இது என்னுடையது என்று நினைக்கும்
  போது அந்த இழப்பு உங்களை சோகத்தில் ஆழ்த்துகிறது.
" இது என்னுடையது அல்ல என்று
 நினைக்கும் போது உங்களை சோகம்
 தாக்குவது இல்லை. .

"உலகில் எதுவுமே நிரந்தரமானது இல்லை.

"ஒருவனுக்கு மட்டுமே சொந்தமானது
  இல்லை. அனைத்துமே அழிய கூடியது.

 "நான் உட்பட எல்லாமே ஒரு குறிப்பிட்ட   காலத்திற்கு பின் அழியக்கூடியது அல்லது  வேறு ஒருவனுக்கு சொந்தமாக கூடியது

======================================

இதைத்தான் அனைத்து மதமும்   சொல்கிறது

அன்பாய் இருப்போம்..
பண்பாய் இருப்போம்..
அழிவிற்குப் பின்னும்
அனைவரின் நெஞ்சில் நீங்காமலிருப்போம்...

படித்தமைக்கு மிக்க நன்றிகள். 

========================================